یه روز معمولی

نمیدونم چرا نمیتونم درس بخونم. همه ی کارام مونده واسه عید.

خیلی خسته ام. آخه کار خاصی هم انجام نمیدم نمیدونم چرا خسته ام. همش دلم میخواد بخوابم.  یعنی چم شده...

همه ی استادها نمی پرسن. فقط یکی شون میپرسه ... درس ایشونو مجبورم بخونم دیگه.  وگرنه خیلی بد میشه.

دوستم میگه که معتاد شدیا... آخه  همیشه بعد ناهار و نماز میام اینجا تو سایت و به وبلاگم سر میزنم  پرستار معتاد ... واااااای چه بد

فکر کنم معتاد شدم.

باید تا عید اعتیادم رو ترک کنم وگرنه نمیتونم به درسام برسم.

البته اینم بگما من این شکلی تنهایی مو جبران میکنم. افراد تنها بیشتر در معرض اعتیاد قرار می گیرن دیگه. فاطمه هم که دیگه کلا گوشی شو خاموش کرده اصلا نمیتونم بهش زنگ بزنم. اگه یه روز ببینمش اولین کاری که میکنم  اینه که یه دونه محکم میزنمش.

ولی نمیتونم.... من خیلی مهربونم...